Seizoen 2024-2025
Dat zie je een ander niet doen (reprise)
-speellijst
Don Pescatore and his Alcatraz Orchestra - Kom dansen dan! - met Noordpool Orkest
-speellijst
Over 'Dat zie je een ander niet doen'
"Bert Visscher mocht bijna twee jaar niet optreden, het perfecte excuus om eens goed bij te slapen. En dat is ‘m goed bevallen. Sterker nog: hij wil er niet meer uit. Dus zetten we hem met bed en al op het toneel en wachten rustig af. Want als we mevrouw Visscher mogen geloven zijn Berts bedmomenten eigenlijk complete voorstellingen."
Over 'Don Pescatore and his Alcatraz Orchestra - Kom dansen dan!'
"Cabaretier Bert Visscher, alias Don Pescatore, zingt met een bigband van 22 losgeslagen muzikanten en drie zangeressen covers uit heden en verleden. Denk aan rock’n roll, soul, gospel, funk en latin. Het theater bouwen we om tot een sfeervolle danstent, compleet met kroonluchters en een royale bar. Neem plaats op het podium en dans met ons mee."
Impresariaat Eric Alferink
Laatste nieuws
-al het nieuws over Bert Visscher
Bio.txt
Nog op de havo richt Visscher (Groningen, 1960) met een aantal vrienden de cabaretgroep Filter op. Met Visscher
als spil maakt Filter, tot de opheffing in 1983 vier programma's.
In 1981 doen zij mee aan het Camerettenfestival waar Visscher de Persoonlijkheidsprijs wegsleept.
Een jaar na het einde van Filter staat hij al op het podium met zijn eerste soloprogramma 'Desnoods geblinddoekt
op één been' (1984).
Naast het theater stond hij twee jaar voor de klas in het lager onderwijs en werkte hij voor Radio Noord. Na 'Bij Parijs linksaf'
komt het grotere succes met 'Een tango aan de Dnjepr', waarin hij op een camping de aandacht probeert te trekken van ene Natasja.
In 'Voor ons hoeft het niet' speelt hij een behoorlijk gestoorde stationschef van het voormalige station Fisk. Wanhopig wacht hij
op een lift naar de buitenwereld.
In zijn programma's gaat Visscher als een bezetene te keer. Hij springt, danst, schreeuwt, stouwt, buitelt, rochelt, piept en blaft.
De humor is veelal absurdistisch met halve liedjes en schijnbaar stuurloos geklets.
Zijn eerste soloprogramma's waren nog ontzettend verwarrend en sprongen van de hak op de tak. Later streeft Visscher
naar het vinden van een verband tussen de vele verschillende scenes, een soort van rode draad. In 'Jammer' is die draad een circus en
in 'Fijne nuances' vertelt hij het publiek, zittend op de rand van een enorm hemelbed, dat hij als prins zeven nachten wakker moet
blijven om te voorkomen hij in een pompoen verandert.