Seizoen 2024-2025
Het Goddelijke Lichaam
-speellijst
Over 'Het Goddelijke Lichaam'
"Het Goddelijke Lichaam is het tweede deel van een nu al belachelijk succesvol drieluik over de mens, de mensen en de mensheid. Het Goddelijke Lichaam is voor alles een voorstelling over vlees. De hamlap. De micropenis. Kanonnenvoer. Borstvergrotingen. Protheses. IJdelheid. Snijwonden. Knietjes die al dan niet gegeven worden. En een paar bipsen. Bloot. Natuurlijk komt de Vegetarische Slager langs. Op rolschaatsen. En we gaan praten over de eigenaardige wens van sommigen om zo gezond als maar enigszins mogelijk is de laatste adem uit te blazen. Verder gaat het natuurlijk over X-benen. Die neemt Manuel zelf mee."
Bunker Theaterzaken
Laatste nieuws
-al het nieuws over Andre Manuel
Bio.txt
cd
André Manuel (Diepenheim 1966) komt uit de popmuziek het Nederlands cabaret binnen. Tot de opheffing in
1995 maakte hij deel uit van de Nederlandstalige popgroep Fratsen, daarnaast studeerde hij enige tijd jazzgitaar aan het conservatorium
in Arnhem.
Met Fratsen-lid Roeland Drost vormt hij in 1989 het duo 'Gangasjeert' (geëngageerd) en wint Manuel de persoonlijkheidsprijs
op Cameretten '89. Drost laat het cabaret voor wat het is en Manuel doet in 1990 als solist mee aan het Leids Cabaretfestival,
dat hij wint.
Manuel bouwt zijn optreden uit tot zijn eerste programma, 'Ik wil een beest in bed' (1990). Grote thema is 'De
Liefde met daarbij behorend De Eenzaamheid'. Het programma bestaat uit een verhaal met liedjes en conferences, een lijn en een thema,
voorzien van bizarre zijweggetjes en gespekt met kritisch, weinig zachtzinnig commentaar.
In 'Indianenverhalen' (1992) toont Manuel zijn betrokkenheid bij de maatschappij, staand op de barricade en lachend om de mensen
die dat naïef vinden. Niet toevallig ging het programma in première op de dag dat Columbus precies 500 jaar eerder Amerika
ontdekte. In het felle programma 'Alles moet weg' uit 1994 kijkt Manuel vanaf het dak naar de wereld om hem heen die geteisterd wordt door een
tweede zondvloed. Met een felle conference over Frank Masmeijer en het teveel aan mensen is hij te zien tijdens de tv-afleveringen
van Cabarestafette.
'Krang' (1996) was volgens de critici het beste programma tot dan toe met een evenwicht tussen het engagement en zijn lollige kant.
'Krang' is Twents voor binnenstebuiten, achterstevoren en op z'n kop. Ditmaal speelt hij zonder decor en met slechts twee gitaren
op het podium.
De jaren daarop maakt Manuel de voorstellingen Braaf (1998), De Kluts (2000), Tier (2001), Sleet (2003), Lazarus (2005) en
Voor God Noch Vaderland (2007), - Leve de man van de SVP (2010), Bonzaaii!!! (2012), Het Geval Apart (2014), De Onzen (2016),
DREEJKLEZOEW (2018), Sneu (2021) en De Zieke Geest (2022).
Sinds 2012 maakt hij met enige regelmaat voorstellingen met Thijs Kemperink en Ernst Beuving onder de noemer 'Goeie Tukkers zijn geen Motherf*ckers'.
En sinds 2016 behoort hij met Nathalie Baartman en Nathalie Baartman tot de harde kern van de Twentse Eindejaarsconference,
geproduceerd door het Wilminktheater en uitgezonden bij RTV Oost.
In 2003 wint hij met 'Sleet' (zijn achtste programma sinds 1990) de Neerlands Hoop, de prijs voor de cabaretier met een opvallend
programma of een cabaretier die een opvallende ontwikkeling heeft doorgemaakt. In 2005 volgt voor 'Lazarus' een nominatie voor de
Poelifinario, de prijs voor de meest indrukwekkende voorstelling van het seizoen.
Er verschijnen CD's van Manuel getiteld Krang (1997) en Grom (1998). Krang is ook de nieuwe band van Manuel waarmee hij diverse CD's
uitbrengt en in 2000 de Zilveren Harp wint. Krang wordt in 2004 opgeheven. Begin 2008 heeft Manuel weer een nieuwe band met de naam
'André Manuel & De Ketterse Fanfare'. Met deze band maakt hij de CD's Op verzoek van de Goden (2008) en Tjuup! (2009).
Manuel is als columnist actief voor het radioprogramma De Andere Wereld van de IKON (2003-2010) en Tubantia.